وقتی صحبت از مخترعان می شود، برادران رایت و الکساندر گراهام بل و توماس ادیسون ممکن است اولین نامه هایی باشند که برای بسیاری از ما به ذهن خطور می کند. بسیاری از مردم با اختراعات خود در زمینه های مختلف و معرفی خود، علم و دانش را ارتقا دادند و زندگی همه ما را تغییر دادند.
در این میان، بسیاری از مخترعان بودند که به اندازه مخترعان شناخته شده خوش شانس نبودند و قبل از ارائه اختراع خود قربانی این ماشین ها شدند. در این مقاله با ۹ مخترع که در این راه جان خود را از دست دادند آشنا می شویم.
فرانتس ریچلت (1879-1912)؛ مخترع چتر نجات
فرانتس رایشلت (فرانتس رایشلت) یا «خیاط پرنده» یک خیاط اتریشی است که در اوایل قرن بیستم در فرانسه زندگی می کرد. او در چتربازی مهارت داشت و با چند تکه پارچه که با سیم به هم بسته شده بود، کت مخصوص چتر نجات را طراحی کرد.
او چندین بار این کت را با عروسکی از طبقه پنجم آپارتمانش با موفقیت آزمایش کرد و سپس در تلاش برای ثبت اختراع آن، از پلیس پاریس اجازه خواست تا یک پرواز آزمایشی از برج ایفل انجام دهد.
سرانجام در سال 1912 مجوز دریافت کرد و آنقدر از موفقیت پرواز خود مطمئن بود که از مطبوعات محلی دعوت کرد تا از این رویداد فیلمبرداری کنند. رایشلت مجبور شد ابتدا پرواز آزمایشی خود را از بالای برج ایفل با یک عروسک آزمایشی آزمایش کند. اما وقتی به بالای برج رسید، اعلام کرد که قصد دارد خودش با آن پایین برود.
واضح است که اوضاع مطابق میل رایشلت پیش نرفت و او از ارتفاع 57 متری سقوط کرد و تقریباً بلافاصله پس از سقوط جان باخت. ویدیوی این رویداد حاوی صحنه های دلخراشی است که برای افراد حساس توصیه نمی شود:
ویلیام بولاک (1813-1867)؛ مخترع دستگاه چاپ دوار
ویلیام بولاک (ویلیام بولاک) مخترع آمریکایی است که در اواسط قرن نوزدهم در نیویورک زندگی می کرد و به عنوان پدر مطبوعات مدرن شناخته می شود. در سال 1863، بولاک یک دستگاه چاپ پرسرعت طراحی کرد که زمان و تلاش چاپ را به شدت کاهش داد.
دستگاه چاپ بولاک از تعداد زیادی قسمت متحرک تشکیل شده بود و می توانست تقریباً 12000 برگ در ساعت چاپ کند. این اختراع صنعت چاپ را متحول کرد و تنها مشکل آن عدم قطعیت آن بود.
چند سال پس از اختراع ماشین چاپ، بولاک در حین ویرایش نسخه ای برای یک روزنامه محلی در فیلادلفیا، با یکی از ماشین ها تصادف کرد و به شدت مجروح شد. پای زخمی بولاک چند روز بعد دچار قانقاریا شد و مخترع 9 روز پس از تصادف در حین عمل قطع عضو فوت کرد.
والرین آباکوفسکی (1895-1921)؛ مخترع قطار سریع السیر Aerovagen
والرین آباکوفسکی (والرین آباکوفسکی) روسیه یک مخترع روسی (لتونی امروزی) است که در سال 1917 ایده ساخت واگن راه آهن پرسرعت را به ذهنش خطور کرد. آباکوفسکی این واگن ریلی پرسرعت را با موتور هواپیما و ملخ برای انتقال نیروهای شوروی اختراع کرد و نام آن را Aerovagen گذاشت.
در 24 ژوئیه 1921 به همراه گروهی از نمایندگان بین المللی برای آزمایش اختراع خود عازم تولا مسکو شد. هیچ مشکلی در سفر وجود نداشت. اما در راه بازگشت، Aerovagon از ریل خارج شد و هفت نفر از 22 مسافر، از جمله آرباکوفسکی 25 ساله، کشته شدند.
ماکس والر (1895-1930)؛ مخترع موتور موشک مایع
مکس والی (Max Valier)، فیزیکدان اتریشی و یکی از مخترعان Opel-RAK، اولین هواپیمای موشکی جهان بود که علاقه زیادی به موشک داشت. ابتدا کار روی موتورهای ساکن را آغاز کرد و سپس به سراغ وسایل نقلیه زمینی رفت که با موشک کار می کنند. Wallier با همکاری اوپل اولین موشک جهان را ساخت و خیلی زود موفق شد موشکی با سوخت مایع بسازد.
او به ساخت هواپیماهای موشکی ادامه داد. اما فعالیت او در این زمینه بسیار کوتاه بود; زیرا او در 17 مه 1930 پس از آتش گرفتن یک موتور موشک الکلی روی میز آزمایش او در برلین و انفجار درگذشت.
توماس میگلی جونیور (1889-1944); مخترع بنزین سرب دار
توماس میگلی جونیور (توماس میدگلی جونیور) یک مهندس مکانیک مستقر در پنسیلوانیا بود که به دلیل تولید سرب مورد استفاده در بنزین سرب شناخته شده بود. به همین دلیل از نظر اکولوژیکی به عنوان مخترعی که بیشترین آسیب را به محیط زیست وارد کرد شناخته می شود.
برای اثبات بی خطر بودن بنزین سرب، میگلی در یک کنفرانس مطبوعاتی بنزین را روی دستانش ریخت و به مدت 60 ثانیه آن را استنشاق کرد. اما او با سرب مسموم شد. گاز سرب یک خطر جدی برای سلامت عمومی بود و سرانجام در سال 1996 به طور رسمی استفاده از جاده ها ممنوع شد. با این حال، مسمومیت با سرب علت مرگ میگلی نبود.
مخترع در سن 51 سالگی به فلج اطفال مبتلا شد و سیستمی از قرقره ها و طناب ها را اختراع کرد تا بدن خود را از تخت بیرون بیاورد. اما در 13 نوامبر 1944 در سن 53 سالگی در این سیستم گیر کرد و بر اثر گیرکردن در نخ ها بر اثر خفگی جان باخت.
هنری اسمولینسکی (متوفی 1973)؛ مخترع ماشین پرنده
هنری اسمولینسکی (هنری اسمولینسکی) مهندس آموزش دیده ای بود که آزمایش های ناموفقش با دیگر مهندسان هوانوردی مانع از تلاش او برای ساخت ترکیبی از ماشین و هواپیما نشد.
در سال 1973، او قسمت عقب سسنا اسکای مستر را با فورد پینتو ترکیب کرد تا نمونه اولیه خودرویی به نام AVE Mizar را طراحی کند. نتیجه یک ماشین پرنده بود که در عکس زیر مشاهده می کنید:
هنری اسمولینسکی قصد داشت در سال 1974 AVE Mizar را به تولید انبوه برساند. متاسفانه در 11 سپتامبر 1973 طی یک پرواز آزمایشی در کالیفرنیا یکی از بال های این ماشین پرنده از بدنه آن جدا شد و این مخترع بر اثر سقوط اختراعش جان خود را از دست داد.
ماری کوری (1867-1934)؛ تشخیص پولونیوم و رادیوم
ماری کوری (ماری کوری) یکی از فیزیکدانان و شیمیدانان برجسته جهان است که علاوه بر کشف دو عنصر رادیوم و پولونیوم با کمک همسرش، با ساخت اولین دستگاه رادیولوژی متحرک هنرهای رزمی را برای همیشه متحول کرد. یک دستگاه رادیولوژی متحرک، مشابه دستگاه‌های اشعه ایکس در بیمارستان‌های بزرگ، به ترسیم سریع گلوله‌ها یا ترکش‌های داخل مجروحان در میدان جنگ کمک کرده است.
اختراع کوری جان بی شماری را نجات داد. اما در نهایت منجر به مرگ خودش شد. او در 4 ژوئن 1934 بر اثر کم خونی ناشی از قرار گرفتن در معرض تشعشعات (کم خونی آپلاستیک) درگذشت. در آن زمان، خطر تشعشعات رادیواکتیو هنوز به طور کامل درک نشده بود.
الکساندر بوگدانوف (1873-1928)؛ یکی از پیشگامان انتقال خون
الکساندر بوگدانوف پزشک، فیلسوف و نویسنده داستان های علمی تخیلی بلاروسی است. او از پیشگامان انتقال خون بود و مقداری هم تزریق خون داشت.
این پزشک در سال 1924 (1303) در تلاش برای رسیدن به جوانی دائمی، آزمایشاتی را با انتقال خون آغاز کرد و خون خود را با برخی از بیماران خود مبادله کرد. او ادعا می کند که ریزش موهایش قطع شده و بینایی اش بهتر شده است.
چهار سال بعد، در 7 آوریل 1928، بوگدانوف آخرین تلاش خود را به پایان رساند. او در این آزمایش خون خود را با خون یک دانشجوی پزشکی مبتلا به مالاریا و سل معاوضه کرد. دانش آموز آسیب دیده پس از تزریق خون به طور کامل بهبود یافت. اما بوگدانف اندکی پس از آزمایش درگذشت.
جان دی (1740-1774)؛ مخترع زیردریایی
جان دی (جان دی) یک نجار انگلیسی بود که اولین کسی بود که بر اثر غرق شدن زیردریایی جان خود را از دست داد. در سال 1774 (1153) این نجار یک اتاق غواصی چوبی بدون موتور ساخت که باید 12 ساعت کامل در عمق حدود 40 متری زیر آب دوام می آورد. دی آن را “ماریا” نامید و اختراع خود را در 22 جولای همان سال در مکانی در شمال جزیره دریک در انگلستان برای آزمایش آماده کرد.
او وارد اتاق غواصی چوبی شد که وزنه هایی با مقداری آب، بیسکویت و یک شمع به آن وصل شده بود. این قایق برای همیشه در اعماق غرق شد و آن را به اولین زیردریایی مرگبار ثبت شده تبدیل کرد.
به نظر شما قربانی این 9 محرک چه دستاوردی برای دنیای امروز داشته است؟ چه مخترع دیگری را می شناسید که قربانی اختراع آنها شده باشد؟