تحقیقات جدید شواهد جدیدی از فعالیت آتشفشانی زهره ارائه می دهد. اگر این یافته درست باشد، ممکن است به درک تأثیر آتشفشان ها بر تکامل و زیستگاه سیارات در جهان کمک کند. این مطالعه که بر سیگنال‌های عجیب و غریب آتشفشان ونوس مونس، ونوس متمرکز است، دانشمندان را برای مأموریت‌های آینده به نزدیک‌ترین همسایه زمین هیجان‌زده می‌کند. سطح زهره پر از آتشفشان‌های عجیب است. اما درک فعالیت های آتشفشانی فعلی سیاره از زمین دشوار است. زیرا اتمسفر متراکم و مه آلود زهره اجازه نمی دهد که آن را با دقت از روی زمین مطالعه کنید.
گروهی از دانشمندان اکنون با استفاده از مشاهدات آرشیوی ماموریت های مداری قدیمی و نتایج آزمایش های زمینی، فعالیت های آتشفشانی کوه ادون مونس را در طی چندین هزار سال گذشته و امروز مطالعه می کنند. ارتفاع این کوه آتشفشانی 2.4 کیلومتر و عرض آن 201 کیلومتر است. البته دانشمندان نیازی به انتظار طولانی ندارند، زیرا در دهه آینده مجموعه ای از ماموریت های کوچک برای مطالعه فعالیت های آتشفشانی زهره آغاز می شود.
جاستین فیلیبرتو، رئیس ARES در مرکز فضایی جانسون ناسا و یکی از نویسندگان مطالعه در علوم سیاره‌ای در ماه گذشته، گفت: «تعجبی نیست اگر شواهدی از فعالیت آتشفشانی پس از رسیدن به زهره پیدا کنیم».
با این حال، تایید فعالیت آتشفشانی زهره می تواند عواقب جدی داشته باشد. زهره، مانند زمین، زمانی اقیانوس داشت، اما اکنون به زمینی خشک و جهنمی با جوی اسیدی و سطحی داغ تبدیل شده است که حتی سرب را نیز ذوب می کند. یکی از توضیحات رایج برای تکامل جهنمی زهره، فعالیت آتشفشانی مداوم بود که منجر به تغییرات آب و هوایی برگشت ناپذیر شد. کاوش در آتشفشان های زهره به درک تکامل زمین و سرنوشت بهتر آن نسبت به همسایه اش کمک می کند. اگرچه آتشفشان های خاموش سرنخ هایی را ارائه می دهند، آتشفشان های فعال می توانند در عمل به درک بهتر کمک کنند.
اگرچه هیچ شواهد مستقیمی از فعالیت آتشفشانی در زهره وجود ندارد، اما تعدادی سرنخ به دست آمده است. غلظت بالای دی اکسید گوگرد در جو زهره، یکی از رایج ترین گازهای آتشفشانی، ممکن است شواهدی از فعالیت آتشفشانی فعلی باشد. سطح زهره همچنین دارای مناطق تکتونیکی بریده است که نقاط مشترک فعالیت آتشفشانی روی زمین هستند. این سیاره همچنین دارای ویژگی های آتشفشانی دهانه مانند است که به نظر می رسد به دلیل گرمای زیرین تغییر می کند. از سوی دیگر، به دلیل بزرگی زهره، غیر فعال بودن آتشفشان های آن بسیار عجیب است. به گفته لورن جوسویاک، آتشفشان شناس سیاره ای در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز:
زهره هم اندازه زمین است. زمین کاملاً آتشفشانی نیست، بنابراین می توان انتظار داشت که زهره آتشفشان های فعالی داشته باشد.
آتشفشان یودون مونس
یک مطالعه جدید مجموعه ای از شواهد را جمع آوری می کند که نشان می دهد قلب آذرین ایدون مونس ممکن است هنوز فعال باشد. مدارگرد ونوس اکسپرس ناسا که از سال 2006 تا 2014 به دور زهره می چرخید، شواهدی از جریان های گدازه در سراسر این سیاره، از جمله کوه ادون مونس، که در مادون قرمز می درخشید، پیدا کرد.
جو متراکم زهره به سرعت کانی های آتشفشانی را از بین می برد و آنها را از تشعشعات فروسرخ غیرقابل تشخیص می کند. در نتیجه، به نظر می رسد این گدازه ها 250000 سال قدمت داشته باشند. اما تحقیقات جدیدتر نشان می‌دهد که کانی‌های آتشفشانی به دلیل شرایط آب و هوایی ناهید آماده شده‌اند و سریع‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد تجزیه می‌شوند، بنابراین گدازه‌ها می‌توانند تا 1000 سال قدمت داشته باشند.
از سوی دیگر، در Eidon Monz بادها بیش از حد انتظار می شکنند. نویسندگان همچنین نشان می‌دهند که گرمای سنگ مذاب می‌تواند باعث ایجاد تلاطم در بالای آتشفشان شود. اوزویاک، که در این مطالعه شرکت ندارد، می‌گوید مشکل زهره بسیار پیچیده است. اما در نهایت ماموریت‌های آینده فضاپیما به زهره، از جمله فضاپیمای VERITAS ناسا و ماموریت‌های فضاپیمای داوینچی و اروپایی انویژن به زهره، در این دهه آغاز می‌شوند و همه گمانه‌زنی‌ها را تایید یا رد می‌کنند.
ماموریت VERITAS (شامل ماموریت های انعکاس ناهید، علوم رادیویی، InSAR یا سنجش از دور، توپوگرافی و ماموریت های طیف سنجی) مجهز به جدیدترین سیستم راداری است که می تواند گدازه های جدید را با دقت بالا شناسایی کند. این فضاپیما مناطقی را که قبلاً توسط کاوشگر رادار ماژلان نقشه برداری شده بود، کاوش خواهد کرد. اگر ماژلان جریان های گدازه ای را پیدا نکرده باشد، VERITAS خواهد یافت. یک فضاپیمای مداری ناسا می تواند جریان گدازه های جاری را تشخیص دهد. دوربین مادون قرمز VERITAS همچنین جریان های گدازه جوان را تشخیص می دهد.
در حالی که VERITAS در حال بررسی بخش‌های بزرگی از زهره است، مدارگرد بین‌المللی اروپایی تحقیقات دقیق‌تری را انجام خواهد داد. سیستم رادار آن سیگنال های تکتونیکی و آتشفشانی جدید را مطالعه خواهد کرد و طیف سنجی فرابنفش و مادون قرمز آن ترکیب شیمیایی زمین و آسمان را جستجو خواهد کرد. این فضاپیما آتشفشان های خاموش را با تمرکز بر آتشفشان ها، گدازه ها یا گازهای سمی و همچنین ماگمای زیر آب شناسایی می کند.
DAVINCI + (مطالعه گازهای نجیب، شیمی و عکاسی عمیق از جو زهره) همچنین یک کاوشگر به جو زهره خواهد فرستاد که خواص شیمیایی آن را آشکار می کند. در حالی که داوینچی در حال کشف گازهای آتشفشانی است، دانشمندانی که روی VERITAS و EnVision کار می کنند ممکن است جهش های بیشتری در چگالی این گازها پیدا کنند. علائمی که فعالیت آتشفشانی را نشان می دهد.
تایید فعالیت آتشفشانی زهره در حال حاضر شناسایی نشده است. ریچارد گالی، زمین شناس سیاره ای در دانشگاه رویال هالووی و دانشمند ارشد در اینویژن می گوید: «عجیب است اگر زهره از نظر آتشفشانی فعال نباشد».
پل بایرن، دانشمند علوم سیاره ای در دانشگاه واشنگتن می گوید: «احتمال عدم فعالیت آتشفشانی در زهره باید تقریباً صفر باشد. برای گالی و دیگران، چیز هیجان انگیز در مورد ماموریت های آینده زهره، میزان فعالیت آتشفشانی روی این سیاره است. برخی معتقدند که زهره استاندارد آتشفشانی خود را دارد، برخی دیگر معتقدند که ریتم آتشفشانی آن نزدیک به زمین است. در هر صورت، سه ماموریت بعدی به زودی ما را به پاسخ نزدیکتر خواهد کرد. به گفته فیلیبرتو:
در آینده نزدیک کتاب های جدیدی در مورد زهره نوشته می شود. ماموریت های آینده طرز فکر ما را در مورد تکامل سیاره تغییر خواهد داد.